Lange busreis en Bhaktapur

Nog een binnenplaatsfoto van Vagabond-guesthuis en de lange busreis naar Kathmandu, aanvankelijk heel vlot tot de lunchstop (snap nu dat ik dacht dat het bij Chitwan was, stond op het bord van het resort waar het lunchbuffet was, zeker net zoiets als een provincie bij ons?). Maar hoe dichter bij Kathmandu hoe meer vrachtwagens en bussen met pech en dus lange file en ook in Kathmandu een drukke spits. Enige verwarring over ophaalpunt maar met hulp van een Nepalees Manoz bereikt die me naar Bhaktapur bracht.
Waar ik nu weer terecht ben gekomen...een zeer oud stadje met veel huizen, gebouwen op de Unesco werelderfgoedlijst, wat opvalt is al het donkerbruine houtsnijwerk. Het uitzicht uit mijn raam stuur ik mee. Mijn kamer houdt het midden tussen een museum, bordeel of een aparte bruidssuite, zal wel lekker slapen... Terras op het dak met uitzicht op de pagode en net nog veel Newar muziek. Dat is de bevolkingsgroep die hier hoofdzakelijk woont.
Veel zichtbare schade, pijnlijk aan al die prachtige en bijzondere monumenten. Ook hier weer ontevredenheid over de regering , die veel te weinig doet, vooral financieel, ze spekken vooral hun eigen buik, wordt gezegd. Dit lijkt werk voor restauratieexperts..
Ook hier weer een festival (na maandag het feest van Shiva)van levende goden die dan ook rondlopen en rennen met grote maskers.
Iemand zei eens: Nepal? Op elke hoek een tempel en om de dag een feest voor een of andere god.
Hier zijn ook veel pottenbakkers en dus veel aardewerk
Het lijkt wel kaeskoppenstad in Nepal maar dan echt.
Morgen verder.